پدر جان! شما همیشه می گفتید که انسان روزی از این دنیا می رود و هیچ شکی هم درآن نمی باشد.پس چه خوش است در راه خدا جان دادن، خدایی که جان ناچیزم را خریدار است.چرا دل به این دنیای فانی ببندیم و برای جمع آوری اندوخته های بیشتر،به گناهان گوناگون آلوده شویم و زخم بربدن مولایمان امام زمان (عج) بگذاریم و دل رهبرمان را بدرد آوریم. پس بیاییم کمی به خودمان و اعمالمان بیندیشیم و ببینیم آیا آمادۀ سفر آخرت هستیم.و دلمان را به چندکارخیری که کرده ایم خوش نکنیم،چرا که کردار بدمان آن کارهای خوب را می پوشاند.
ای مردم بزرگوار !حقیر بعنوان یک عضو کوچک از این ملت از شما میخواهم که به تک تک کلمات امام عمل نمایدو از اختلافات دوری نمایید.بدانیدکه مرگ تنها برای من و دیگران نیست.
پدرو مادرم!بعد ازشهادتم بلندگریه نکنید..و ازخداوند طلب صبرنمایید و برای مظلومیت ائمه اطهار اشک بریزید.
از برادرانم ...خواهش میکنم که درسشان را خوب بخوانند.